जिवघेणी दरी!

२३-२४ वर्षांचा तारूण्याने मुसमुसलेला आरू म्हणजे एक पॉवर हाऊसच. जॉव्हेलियन थ्रो, डिस्कस थ्रो, शॉट पुट, व्हॉलिबॉल, दंडबैठका, फुटबॉल हे त्याचे आवडते खेळ. व्यायाम काही केल्या चुकत नसे. त्यांचे मित्र स्व. सुभाष मानमोठे एकदा म्हणाले, “आरू दादा व्यायाम करायला लागला म्हणजे बघणारा कंटाळून जात असे व त्याच्या अवतीभोवती जमीन त्याच्या घामाने ओलिचिंब होत असे.” अशा आरूचा नंबर नॅशनल डिसिप्लिन स्किम अंतर्गत फिजिकल एज्युकेशन ट्रेनिंग साठी राजस्थानमध्ये लागला. आरू फार आनंदी होता. तो राजस्थानला गेला. त्याचे प्रशिक्षण सुरू झाले. प्रशिक्षणात सांगितलेले व्यायाम किंवा कसरत म्हणजे आरूच्या डाव्या हाताचा मळ.

प्रशिक्षण केंद्र एका डोंगराळ भागात वसलेले होते. आणि केंद्रालगतच एक मोठी ५० मिटर खोल दरी होती. प्रशिक्षणार्थी व प्रशिक्षक सतत विद्यार्थ्यांना त्या भागात जाऊ नका! जिवास धोका आहे! प्रशिक्षणार्थी दगावलेले आहेत! असल्या सुचना देत असत. आता रक्ताच्या प्रत्येक थेंबात धैर्य खचाखच भरलेल्या आरूला तिकडे न जाण्यास सांगणे म्हणजे एक आव्हानच. त्याला कोण रोकणार. मग काय एके दिवशी आरूने तिकडे जायचे ठरवलेच. मित्रांनी त्याला बरेच समजाऊन सांगितले पण ऐकणार तर तो आरू कसला.

आरू त्या खोल दरीकडे गेला आणि जे व्हायला नको होते तेच झाले. आरू घसरून त्या दरीत पडला. मित्रांच्या पायाखालची जमिनच सरकली. त्यांना वाटले आरू निश्चित मेला. पण तिकडे आरू जिवंत होता आणि कसोशिने दरीबाहेर येण्याचा प्रयत्न करत होता. त्याला ते जमत नव्हते. मग काय? ख्रिस्ती घरात वाढलेला, प्रार्थना करण्यास शिकलेला, स्वर्गिच्या देवावर भरवसा असणारा आरू देवाशरणी गेला, आणि त्याने त्याठिकाणी प्रार्थना केली की देवा मला ह्यातून बाहेर काढशील तर माझे जीवन तुला देऊन टाकीन. देवाला अशी प्रार्थना करून वचन देण्याची त्याची पहिली वेळ.

देवाने प्रार्थना ऐकली आणि अद्भुतरित्या आरू दरीबाहेर आला. आल्यावर प्रशिक्षणार्थी व प्रशिक्षकांनी आरूला सांगितले की त्या दरीमध्ये अनेकजण आजतगायत पडले आहेत, पण जिवंत बाहेर येणारा तू एकटाच. देवाच्या आरूच्या जीवनासाठी अद्भुत योजना होत्या. त्याला आरूद्वारे एक जबरदस्त देवाचा सेवक उभा करायचा होता. देवाने जणूकाही त्याच्या देवदुतांकरवी आरूला त्या दरीमध्ये झेलूनच घेतले होते.

आरू प्रशिक्षण यशस्विरित्या पूर्ण करून परत आला आणि वाशिमच्या बाक्लिवाल हायस्कुलमध्ये फिजिकल एज्युकेशन टिचर म्हणून कार्य करू लागला. येथे काम करतांनाच त्याला देवाच्या सेवेचे पाचारण झाले व आरू ती सेंट्रल गव्हर्नमेंटची नौकरी सोडून साऊथ इंडिया बिब्लिकल सेमिनरीमध्ये आपली पत्नी व अकरा महिन्याच्या मुलाला घेऊन गेला.

आपल्या जीवनात होत असलेल्या किंवा झालेल्या विविध घटनांद्वारे आपल्या जीवनासाठी देवाची योजना लक्षात घ्या आणि देवाला सकारात्मक प्रतिसाद द्या. तो तुमचा उपयोग तुमच्या कल्पनाशक्तिच्या पलिकडे करू इच्छितो!